Gözyaşlarını tutmakta güçlük çeken Doğukan Manço ” Sen her akşam eve baba gelsin diye bekliyorsun. O montajda… Sabah okula gitmek için uyanıyorsun, baban senden önce evden çıkmış. Hafta sonu konserde… Sonra televizyonu bir açıyorsun, başka çocuklarla beraber onlara hediye veriyor. Ben şimdi Adam Olacak Çocuk programını izleyemiyorum. Anlatamıyorum çünkü hislerimi, ifade edemiyorum. Batıkan da arkası dönük dinliyor programı. Sonuçta babası sesini özlüyor ama o başka çocuklarla beraber… 17 yaşında babanla sohbet etmeye başlıyorsun, bir bakıyorsun çok iyi dostun olmuş.” dedi.
Doğukan Manço, babasının ölüm haberini aldığı anı ise “Doktor karşımıza dikildi. Söyleyecek, söyleyemiyor… O sırada arkadan bir ses geldi. ’Ağlama Doğukan annen sana bakıyor’… Kafamı çevirdim, annemle göz göze geldim. O an acımı kalbime gömdüm. İki senem sadece insanları teselli etmekle geçti. Depresyona girdim. Günde 16 saat uyumaya başladım. Ama şimdi düşünüyorum o gün kalp krizi geçirmeseydi babam 99 depreminde geçirirdi. O zaman olmasaydı, başka zaman olurdu. O bugünleri göremezdi, çünkü ben biliyorum ki onun gibi rafine insanların bu dünyada çok fazla yeri yok” sözleriyle anlattı.(medyafaresi)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder